Co z tą odpornością?

Co z tą odpornością?

Początek września dla większości dzieci oznacza jedno: pożegnanie wakacji i nieubłagalny powrót do przedszkola lub szkoły. Podczas, gdy dzieci narzekają na koniec laby, rodzice zastanawiają się jak uchronić swoje pociechy przed częstym chorowaniem w sezonie jesienno- zimowym. Jak wzmocnić odporność dziecka?

Ze względu na niedojrzałość układu odpornościowego dzieci w pierwszych latach życia chorują średnio 6-8 razy w roku.  Te chodzące do żłobka czy przedszkola zazwyczaj jeszcze częściej z powodu ciągłego kontaktu z potencjalnie chorymi rówieśnikami. Przebieg zakażeń jest zazwyczaj łagodny, w większości przypadków są to zakażenia górnych dróg oddechowych wywołane przez wirusy, niemniej powtarzające się przeziębienia mogą być uciążliwe i męczące zarówno dla dziecka jak i rodzica.

Sezon jesienno- zimowy stwarza szczególne ryzyko zachorowania ze względu na  zmienną pogodę, częste przegrzewanie pomieszczeń czy brak ruchu na świeżym powietrzu. Dodatkowo posyłanie chorych dzieci do przedszkoli/ szkół sprzyja rozprzestrzenianiu zarazków.

Przeziębienia w wieku wczesnoszkolnym są właściwie niemożliwe do uniknięcia , ale co zrobić by zminimalizować ryzyko zachorowania?

ü DIETA

Zadbaj o odpowiednio zbilansowaną dietę swojego dziecka. Warto stosować zrównoważoną dietę pełną owoców i warzyw, nie zapominając o spożywaniu naturalnych antybiotyków takich jak czosnek, cebula, imbir, propolis. Korzystne działanie mogą mieć także czarny bez, miód, aloes. Pamiętaj, że niedobór witaminy C, cynku, żelaza zwiększa podatność dziecka na przeziębienie.  Źródłem witamin i cennych składników minerałów na pierwszym miejscu powinny być warzywa i owoce, a nie suplementy diety! Na prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego wpływa też witamina D. Dlatego zwłaszcza w miesiącach jesienno- zimowych, kiedy nie jesteśmy w stanie pokryć na nią zapotrzebowania (niedostateczna ekspozycja na słońce)  powinniśmy pomyśleć o jej suplementacji, a w przypadku niedoboru przyjmować dawkę leczniczą tej witaminy. U dzieci powyżej 1. r.ż. suplementacja witaminą D jest zalecana od września do kwietnia w dawce 600–1000 IU/d, a przy niedostatecznej ekspozycji na słońce w miesiącach letnich – przez cały rok.

Dopilnuj, żeby mały uczeń zjadł pierwsze śniadanie w domu, a drugie zabrał ze sobą do szkoły. Przekonaj dziecko, że warzywa i owoce są lepszymi przekąskami niż chipsy, batoniki i gazowane napoje.

ü REGULARNA AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA

Zapewnij dziecku odpowiednią ilość ruchu. Ruch na świeżym powietrzu  dotlenia i pobudza układ krążenia. Wygoń dziecko na dwór nie tylko w ciepłe słoneczne dni, ale te z wtedy , gdy jest chłodniej. Zahartowane dziecko lepiej znosi niższe temperatury i rzadziej się przeziębia. Po całym dniu spędzonym w klasie, przed odrabianiem lekcji pozwól mu odpocząć, ale nie przed komputerem, a na powietrzu. Warto też  zapisać dziecko na dodatkowe zajęcia sportowe, co zapewni mu regularną aktywność.

ü UBRANIE

Należy ubierać dziecko  odpowiednio do pogody – zarówno przechłodzenie, jak i przegrzanie nie wpływa dobrze na organizm. Dzieci podczas spacerów bywają bardzo aktywne: szaleją, biegają, wspinają się na drabinki czy drzewa. Grubo ubrane natychmiast się pocą, a gdy przychodzi czas wypoczynku, szybko ulegają wychłodzeniu, a stąd już blisko do infekcji.

Nie ma złej pogody, jest tylko nieodpowiednie ubranie. Mały deszcz nie powinien być powodem do rezygnacji ze spaceru, odpowiednie przygotowanie: kalosze, peleryna czy parasol mogą pozwolić na czerpanie radości ze skakania przez kałuże czy granie w piłkę podczas deszczu.

Nie tylko na zewnątrz, ale także w domu dziecko powinno być właściwie ubrane, w zależności od wieku i aktywności ruchowej. Szczególnie niekorzystny dla organizmu jest sezon grzewczy. Gorące powietrze sprzyja wysuszaniu śluzówek nosa czy gardła, co często kończy się zatkanym nosem lub bólem gardła.  Dlatego należy unikać zbyt wysokiej temperatury w pomieszczeniu i nie zapominać o częstym wietrzeniu mieszkania.

ü HIGIENA

Nauczyć dziecko dbać o higienę osobistą. Zwróć  mu szczególną uwagę na częste mycie rąk: po powrocie do domu, przed posiłkiem, po wyjściu z ubikacji, po wydmuchaniu nosa. Niech nie wkłada rąk do buzi i nie obgryza paznokci. Choremu dziecku przypominaj dziecku,  że podczas kaszlu czy kichania, należy zasłaniać usta przedramieniem , a nie dłonią, poprzez którą łatwo roznoszą się zarazki.  Po wydmuchaniu nosa, zużytej chusteczki nie należy wkładać do kieszeni ani nie kłaść na biurku, tylko od razu wyrzucić do kosza. W sezonie zachorowań lepiej unikać całowania dzieci, podawania sobie rąk zarówno w obrębie rodziny jak i przez odwiedzających znajomych.

ü WYPOCZYNEK

Przemęczone, zestresowane dziecko jest zdecydowanie podatniejsze na infekcje.  Zadbaj o to, żeby mały uczeń był wypoczęty i zrelaksowany. Ważna jest odpowiednia ilość snu, gdyż niewyspane osoby chorują częściej. Dziecko powinno spać ok.8-10 h dziennie w odpowiednich warunkach: w ciszy, spokoju, w wywietrzonym wcześniej pokoju.

 ü PRZYJAZNY DOM

Zaleca się częste wietrzenie mieszkania, a także utrzymywanie w nim odpowiedniej wilgotności (np. przez położenie mokrego ręcznika na kaloryferze) i temperatury ok.20-21 st.C. Należy pamiętać, że w otoczeniu dziecka nie wolno palić tytoniu, a także unikać przebywania w pomieszczeniach zanieczyszczonych dymem tytoniowym- dym podrażnia drogi oddechowe, a tym samym może być odpowiedzialny za częstsze infekcje. Poleca się także śledzenie komunikatów dotyczących jakości powietrza i ograniczenie wychodzenia na dwór, w dni kiedy zanieczyszczenie powietrza przekracza dozwolone normy.

ü UNIKANIE DUŻCYH SKUPISK LUDZKICH

W szczycie sezonu zachorowań lepiej nie wysyłać dziecka do miejsc, w których potencjalnie może znajdować się dużo chorych ludzi. Jeśli Twoje dziecko ciągle choruje ,w  tym okresie lepiej na jakiś czas zrezygnować z przedszkola, unikaj wychodzenia z dzieckiem na plac zabaw, do hipermarketu czy kościoła.

ü SZCZEPIENIA

Warto rozważyć dodatkowe szczepienia: przeciwko meningokokom, ospie wietrznej, WZW A czy rotawirusom. Dobrze także pomyśleć o corocznym szczepieniu przeciw grypie.

ü PREPARATY NA ODPORNOŚĆ

Na rynku istnieje wiele tzw. preparatów zwiększających odporność np. środki zawierających wyciąg z jeżówki purpurowej. Większość z nich nie ma jednak udowodnionej skuteczności. Nie ma także naukowych dowodów na to, że znany wszystkim tran stymuluje odporność, można go jednak podawać jako źródło witaminy D₃.

ü SZCZEPIONKI NA ODPORNOŚĆ

Na wzmocnienie odporności najchętniej poleca się naturalne sposoby, jednak u dzieci z nawracającymi zakażeniami układu oddechowego wspólnie z lekarzem można rozważyć  zastosowanie tzw. szczepionki na odporność, czyli preparatu immunostymulującego (mającego  na celu stymulowanie układu odpornościowego do produkcji przeciwciał ) zawierającego lizaty bakterii powodujących zakażenia dróg oddechowych.  Szczepionki te zwykle są dość skuteczne, ale efekty  ich działania są zazwyczaj niewielkie i nietrwałe.

ü POMYŚL O INNYCH!

Nie wysyłaj przeziębionego dziecka do przedszkola czy szkoły. W zamkniętych pomieszczeniach szkolnych, dzieci, będąc narażone  na kichanie i kaszel zainfekowanych rówieśników, bardzo łatwo się od siebie zarażają.

ü REKONWALESCENCJA 

Daj dziecku czas na całkowity powrót do zdrowia po chorobie. Nie wysyłaj niedoleczonego dziecka  od razu do przedszkola czy szkoły, pozwól mu dłużej zostać w domu. Organizm musi mieć czas na regenerację, a odporność musi wrócić do wyjściowego poziomu. W przeciwnym razie kolejna infekcja niemalże gwarantowana.

Częste, łagodne infekcje, nie wymagające stosowania antybiotyku nie powinny wzbudzać w rodzicach niepokoju. Zwłaszcza, gdy dotyczą małych dzieci chodzących do żłobka czy przedszkola. Choć stwarzają utrudnienie dla rodziców, są treningiem dla dopiero co rozwijającego się układu odpornościowego dziecka. Pewnych sygnałów nie należy jednak bagatelizować. Kiedy powinniśmy zacząć się martwić?

CO POWINNO ZANIEPOKOIĆ?

§  Osiem lub więcej zakażeń w ciągu roku.

§  Dwa lub więcej zakażenia zatok o ciężkim przebiegu.

§  Trwająca dwa miesiące lub dłużej antybiotykoterapia bez wyraźnej poprawy.

§  Dwa lub więcej zapalenia płuc w ciągu roku.

§  Zahamowanie prawidłowego rozwoju dziecka lub przyrostu masy ciała.

§  Powtarzające się, głębokie ropnie skórne lub narządowe.

§  Przewlekająca się grzybica jamy ustnej i skóry powyżej 1-go roku życia.

§  Konieczność długotrwałego stosowania antybiotyków dożylnych.

§  Dwa lub więcej zakażenia: zapalenia mózgu, kości, skóry, posocznica.

§  Wywiad rodzinny wskazujący na pierwotne niedoboru odporności.

Za nieustannie powtarzające się infekcje mogą być odpowiedzialne przewlekłe schorzenia takie jak alergia, przerost migdałka gardłowego czy polipy w nosie, a czasem także niedobór odporności. W przypadku niepokojących objawów dziecko zawsze powinno zostać dokładnie zbadane przez lekarza, który zleci odpowiednie badania, by ustalić przyczynę częstego chorowania.

Częste infekcje dzieci to zmora dla rodziców. Przeziębienia w wieku wczesnoszkolnym są niestety zazwyczaj trudne do uniknięcia, ale warto wiedzieć jak wspierać dziecko w tym trudnym okresie. Trzeba pamiętać, że żaden preparat multiwitaminowy nie zastąpi warzyw i owoców, żaden lek nie pomoże w przypadku narażenia na dym papierosowy lub gdy dziecko spędza całe dnie przed komputerem, zamiast na podwórku. Podstawą w zapobieganiu infekcji u dzieci jest zdrowy styl życia. Przestrzegając podstawowych zasad zwiększasz szansę dziecka na rozpoczęcie nowego roku szkolnego w pełnym zdrowiu.

Bibliografia:

https://pediatria.mp.pl/lista/89714,co-robic-by-dziecko-nie-bylo-podatne-na-przeziebienia

http://www.info4pi.org/